Rozwój wsi związany był z budową linii kolejowych. Już w 1847 r. powstała linia z Koźla do Bogucina przez Nędzę i Racibórz, a w 1850 r. – odgałęzienie z Nędzy do Katowic przez Rybnik. Węzeł kolejowy w Nędzy uzupełniła w 1902 r. linia kolejki wąskotorowej z Trynku do Raciborza Płoni.
Od 1832 r. w Nędzy czynna była szkoła powszechna, a w 1939 r. Ernest Exner zbudował roszarnię lnu, zamkniętą dopiero kilka lat temu. W 1909 r. powołana została do życia Ochotnicza Straż Pożarna, która istnieje w Nędzy do dzisiaj.
Z roku na rok przybywało też mieszkańców wsi, w 1830 r. w Nędzy mieszkało 376 osób, w 1943 było ich już 2630, a obecnie wieś liczy około 3500 mieszkańców. Od 1973 r. jest siedzibą gminy.
Nazwa wsi zmieniała się wielokrotnie i przyjmowała formy Nendza, Nensa, od 1936 r. – Buchenau i od 1945 r. – Nędza. Życie mieszkańców Nędzy w drugiej połowie XIX w. opisał Aleksander Świętochowski w szkicu Klemens Boruta.